اسمون ابرا تو ور دار و برو
دیگه تنها منو بگذار و  بر و
آسمون غرق به خونه دل من
آسمون دشت جنونه دل من
تک وتنها توی دنیای بزرگ
آسمون بی هم زبونه دل من
آسمون مرده دیگه مهر و وفا
بزم ما پر  شده از رنگ و ریا
نه محبت میشه پیدا نه صفا
آسمون قهره دیگه ا ز ما خدا…