با گل ياد تو عمري ست كه من همراهم

بي سبب نيست كه هر لحظه دلم مي گيرد

غم عشق است واز اين مساله خود آگاهم

روزهايم همه با ناله واندوه گذشت

همه شب ماه بود شاهد اشك وآهم

سرنوشتم همه اين بود كه عاشق باشم

دست تقدير كشانده ست چو بر اين راهم

چاره اي نيست به جز سوختن و ساختنم

آتش عشق تو افتاد چون بر اين كاهم

اگر از عاشق دلخسته نگيري خبري

به يقين مي كشدم اين غم بس جانكاهم

خون دل خوردن وهم كندن جان بود عزيز